Od najdawniejszych czasów rodzina stanowiła podstawowe funkcje opiekuńczo-wychowawcze wobec dziecka. Rodzina stanowi w życiu dziecka pierwsze i naturalne środowisko wychowawcze. Jest podstawową formą opieki nad dzieckiem od jego urodzenia aż do uzyskania przez nie samodzielności. To właśnie tu dziecko zdobywa swoje pierwsze doświadczenia społeczne, uczy się określonych zachowań, norm postępowania, poznaje różnorodne formy, wzorce i nakazy. Rozwija swoją indywidualność, osobowość i psychikę. Rodzice są pierwszymi opiekunami wychowawcami.
To oni ponoszą odpowiedzialność za zaspakajanie potrzeb dziecka, dotyczy to przede wszystkim potrzeb emocjonalnych i materialnych. W rodzinie dziecko uczy się odnoszenia do innych osób, panowania nad swoimi reakcjami, wyrażania uczuć. Dzięki rodzinie przyswaja sobie prawidłowe nawyki i normy postępowania. W rodzinie dokonuje się ciągły przepływ uczuć, co tworzy tzw. atmosferę rodzinną. Ta atmosfera ma ogromny wpływ na rozwój osobowości dziecka. Rodzina powinna w pełni zaspakajać potrzeby jej członków zarówno fizycznie, jak i psychicznie, w szczególności zaś potrzebę miłości, przynależności i bezpieczeństwa. Rodzina jako grupa wychowawcza oddziaływuje na dzieci przez sam fakt bycia jej członkiem. Proces wychowawczy dokonuje się w toku codziennych zmagań, podczas pracy, zabawy, odpoczynku, rekreacji oraz podczas udziału w życiu społecznym i kulturalnym. Dziecko przejmuje od rodziców ich styl bycia, opinie i poglądy. Rodzina przygotowuje swoje dziecko do pełnienia ról społecznych w dorosłym życiu. Rodzina jako podstawowa grupa społeczna wypełnia szereg funkcji, zaspakajając w ten sposób potrzeby psychiczne, emocjonalne społeczne swoich członków. Nie wszystkie jednak rodziny spełniają swe funkcje w jednakowym stopniu. W skutek czego w rodzinach tych pojawiają się takie problemy jak: zaburzone zachowanie dzieci, problemy z nauką szkolną, brak umiejętności wychowawczych u rodziców, zagrożenie marginalizacją dzieci z tych rodzin, osamotnienie dzieci, zaburzone relacje wewnątrzrodzinne, niezaspokajanie podstawowych potrzeb dzieci, zaniedbywanie ich prawidłowego rozwoju, brak właściwej stymulacji poprzez zabawę i organizowanie dziecku czasu wolnego, zaniedbania elementarne – niewłaściwy ubiór dziecka, zaniedbanie otoczenia dziecka, zaniedbania szkolne. Pracownicy Socjalni Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Czerwonaku zmierzają do wyposażenia rodzin w dodatkowe umiejętności i kompetencje wychowawcze poprzez podejmowanie działań w następujących obszarach:
a) obszar prawidłowego wychowania i opieki nad dziećmi;
b) dbania o zdrowie;
c) gospodarowania budżetem domowym;
d) wykonywania prac domowych;
e) działania na rzecz domu i rodziny;
f) na rzecz rozwoju i edukacji dziecka;
g) diagnozowania środowisk, tworzenia planów pracy socjalnej z rodziną.
